Aile..
Albatlos’un ruhunu duyumsamaya başladığımızda kalbimize gelen ilk hissiyat bu oluyor. Tüm zorlukları ve de rahatlığı ile aile..
Bu coğrafyanın da en büyük nimetlerinden ve de dünyaya sunduğu en önemli hizmetlerinden biri aile kavramı. Bizi bir arada tutan ve bir arada kalmaya motive eden bu güçlü aile bağları. Hakikatte kalmaktan başka çarenin olmadığı içine çıplak doğduğumuz ve de hep öyle kaldığımız bir yer aile.
Albatlos gibi çok yönlü ve de çok boyutlu bir merkezin alanını ancak yine öyle çok yönlü ve de çok boyutlu bir aile tutabilirdi. Bir anne ve iki birbirinden pek farklı oğlu olarak çekirdek aile ile başlayıp, zor durumlarda destekleyen baba ile tamamlanıp, ülke içinden ve de dışından onlarca gönüllü ile evrensel bir aile oldu Albatlos ailesi.
Birlikte gülüyor, birlikte ağlıyoruz. Sık sık yapılan paylaşım çemberleri ile birbirimizi dinliyor, görüyor ve birbirimize alan tutuyoruz. Ortam yaratım doğal halimiz oldu ve sürekli bir ifade ve yaratım halindeyiz. Şiddetsiz ve açık iletişim pratik ediyoruz. Sessizlik pratik ediyoruz. Bireysel pratik ve ilhamlarımızı birbirimiz ile paylaşıyoruz ve sürekli genişliyoruz.
Aile ruhunu yaşıyoruz, perçinliyoruz ve gücümüzü bu aile ruhundan alıyoruz. Birkaç paragraf ile anlatılabilecekse budur Albatlos Ruhu..
